سخنان امام علي-سری هفتم
سخنان امام علي
تملّق و چربزباني نكنيد كه شما را به ارتكاب معصيت ميكشاند.((امام علي (ع))
=================
خيرخواهترين مردم دربارهي خويشتن، مطيعترين مردم با پروردگارش، و خائنترين مردم دربارهي خويشتن، معصيتكارترين آنان به خدايش ميباشد.((امام علي (ع))
=================
شايستهي غبطه و سودبرنده كسي است كه دين او براي او سالم باشد.((امام علي (ع))
=================
سعادت از آنِ كسي است كه از ديگران براي خود وعظ و عبرت بگيرد.((امام علي (ع))
=================
شقي آن كسي است كه از هوا و غرور خود فريب خورد.((امام علي (ع))
=================
بدانيد كه اندك ريا، شرك است و همنشيني با هواپرستان، جايگاهِ فراموشي ايمان و حضور شيطان است.((امام علي (ع))
=================
هرگز حسادت نورزيد، زيرا «حسد ايمان را ميخورَد، چنان كه آتش هيزم را.»((امام علي (ع))
==================
«با يكديگر عداوت نورزيد، زيرا عداوت تراشنده [و محو كنندهي] ايمان است.»((امام علي (ع))
===================
در مشقّت و سختيهايي كه رو به سوي آنها ميرويد و در آن حوادث بزرگي كه پشت سر گذاشتهايد، عواملي براي تجربه و عبرت وجود دارد.((امام علي (ع))
===================
هر صاحب قلبي از خِرَد برخوردار نيست، [چنان كه] هر دارندهي گوشي شنوا نبوده و هر ناظري بينا نيست.((امام علي (ع))
===================
هر كسي كه به خود اهميتي ندهد (به خود ياري نكند) كه از نفْس خود واعظ و مانعي [از آلودگيها] داشته باشد، براي او غير از نفْسش، نه مانعي خواهد بود و نه پند دهندهاي.((امام علي (ع))
===================
از دروغ اجتناب كنيد، زيرا دروغ، بيگانه و دور از ايمان است. انسان راستگو بر كنارهي نجات و كرامت قرار گرفته، و دروغگو در پرتگاهي از سقوط و پستي است.((امام علي (ع))
===================
بدانيد آرزو عقل را پوشانده و ذكر حداوندي را به فراموشي ميسپارد. آرزو را تكذيب كنيد، زيرا آرزو فريبنده و صاحبش فريب خورده است.((امام علي (ع))
===================
اي بندگان خدا! از محبوبترين بندگان خدا در پيشگاه ربوبي، بندهاي است كه خداوند [سبحان] او را در شناختِ نفْس خود و ساختن آن ياري فرمايد. [اين انسانِ مورد عنايتِ خداوندي]، لباسي از اندوه بر تن نمود و پوشاكي ار بيم بر خود پوشيد.((امام علي (ع))
====================
خداوند سبحان هرگز جبّاران دوراني را شكست نداده، مگر پس از مهلت و آسايشي كه در آن غوطهور بودهاند و استخوانِ شكستهي هيج يك از امّتها را جبران نفرموده است، مگر پس از قرار دادن آنان در تنگناي زندگي و آزمايش.((امام علي (ع))
====================
به همان حدّ و اندازهاي كه خداوند تحصيل علمِ آن را براي تو تجويز فرموده، كفايت بوَرز و عظمت خداوند سبحان را با موازين عقليِ خود اندازهگيري مكن، كه اين خطا تو را از گروهِ هلاكشدگان مينمايد.((امام علي (ع))
====================
اوست آن خداوند توانا، هنگامي كه اوهام بشري قصد پيشرفت به سوي درك و شناختِ نهايتِ قدرتِ او نمايند و انديشهي مبرّا از خطرهاي وسوسهها را كه بخواهد در اعماق غيوبِ ملكوتِ الهي با آن به ذات اقدس ارتباط پيدا كند، مردود مينمايد.((امام علي (ع))
=====================
اگر هم خداوند به ستمكار مهلت بدهد، گرفتن و كيفر خداوندي از او فوت نميشود و خداوند در گذرگاه ستمكار در كمين و در موضع مادهاي گلوگير در مسير فرو بردن آب دهان است.((امام علي (ع))
=====================
همهي اقوام و اُمَم از ظلم امراي خود ميترسند و من از ظلم رعيّتِ خود بيمناكم! شما را به جهاد بسيج كردم، به راه نيفتاديد و سخنان [سازنده] به گوشتان خواندم، نشنيديد و شما را نهاني و آشكار دعوت كردم، پاسخ مثبت نداديد و شما را نصيحت نمودم، نپذيرفتيد.((امام علي (ع))
======================
اي اهل كوفه! من از شما به سه خصلت و دو خصلت مبتلا شدهام: ناشنوايي گوشدار! لالهايي سخنگو! نابيناياني چشمدار! [دو خصلتِ نكوهيدهي ديگر كه در شماست و مرا با آن دو مبتلا كردهايد:] نه آزادمردانِ راستين هستيد در هنگام رويارويي با دشمنان و نه برادران قابل اطمينان در زمان آزمايش.((امام علي (ع))
======================
براي به دست آوردن عزت و فخر دنيا به رقابت ناشايست نپردازيد و به زينت و نعمتهاي دنيا دل خوش نكنيد، و از دشواريها و سختيهايش شيون به راه نيندازيد، زيرا عزّت و فخر دنيا رو به انقطاع و زينت و نعمتهايش رو به زوال، و دشواريها و سختيهاي آن رو به فنا و نابودي است.((امام علي (ع))
======================
شادي دنيا با اندوه آميخته و قدرت مردان در آن، رو به ناتواني و سستي است. پس فراواني آنچه در اين دنيا براي شما خوشايند است، فريبتان ندهد، زيرا آنچه كه از آنها همراه شما خواهد بود، اندك است.((امام علي (ع))
======================
آنچه از دنيا وجود دارد، پس از اندك زماني، گويي وجود نداشته است و آنچه از آخرت وجود دارد، پس از اندك زماني (پس از مرگ)، گويي ابدي است. هر قابل شمارشي، پايانپذير و هر چه مورد انتظار است، آينده و هر آيندهاي، نزديك و در حال رسيدن است.((امام علي (ع))
======================
عالِم كسي است كه اندازه و ارزش خود را بشناسد. براي ناداني مرد همين كافي است كه ارزش خود را تشخيص ندهد.((امام علي (ع))
======================
تا آنجا كه بتوانم، از شعلهور ساختن آتش جنگ خودداري خواهم كرد. و آنگاه كه چارهاي نديدم، دواي آخرين، داغ كردن است.((امام علي (ع))
=======================
علم خود را به جهل و يقينتان را به شكّ مبدل مسازيد. هنگامي كه دانستيد، عمل كنيد و زماني كه يقين كرديد، به عمل اقدام نماييد.((امام علي (ع))
=======================
قطعاً از مبغوضترين مردان نزد خدا، آن بندهاي است كه خدا او را به خودِ او واگذاشته است. اين بنده (رها شده به حال خود) از راه حق متجاوز، و بدون رهبري كه دليل راه است، در حركت است.((امام علي (ع))
=======================
اي مردم! خداوند شما را بركنار فرموده از آنكه به شما ظلم كند، ولي شما را از آنكه مبتلا و آزمايش كند، دور نساخته است.((امام علي (ع))
=======================
سوگند به خدا! من از جملهي رانندگان (طرد كنندگان) جاهليت از جامعه بودهام، تا آنگاه كه لشكر جاهليت همگي پشت گرداندند، و زير ذلت سلطه مجتمع شدند. من اكنون ناتوان نشدهام و نميترسم و خيانتي نكردهام و سست نشدهام. و سوگند به خدا! قطعاً باطل را ميشكافم، تا حق را از پهلوي آن درآورم.((امام علي (ع))
=======================
اين دنيا خانهي فنا و زحمت است و جايگاه دگرگونيها و عبرتگيريها.((امام علي (ع))
=======================
به درستي كه چيزي بدتر از شرّ نيست، جز كيفر آن و چيزي بهتر از خير نيست، جز پاداش آن.((امام علي (ع))
=======================
اميد به چيزي شايسته است كه ميآيد و يأس از چيزي درست است كه گذشته است.((امام علي (ع))
=======================
آگاه باشيد كه براي هر خوني، خونخواهي و براي هر حقّي، طلب كنندهاي است. خونخواهِ خونهاي ما، مانند حكم كننده دربارهي خويشتن است و آن خونخواه، خداوندي است كه هيچ مطلوبي او را ناتوان نسازد و هيچ فرار كنندهاي نميتواند از او فوت شود.((امام علي (ع))
=======================
اي مردم! از شعلهي چراغ واعظي كه خود وعظش را پذيرفته، فروغ بگيريد و از آبِ زلالِ چشمهاي بكشيد كه از تيرگي تصفيه شده باشد.((امام علي (ع))
=======================
اي بندگان خدا! به جهالت خويشتن تكيه ننماييد، و مطيع هواهاي خود نباشيد، زيرا كسي كه به چنين موقعيتي سقوط كند، به لبهي رودخانهاي افتاده كه سيل آن را برده است.((امام علي (ع))
========================
خدا را، خدا را در نظر بگيريد از اينكه شكايت پيش كسي ببريد كه نتواند اندوه را از شما زايل كند و نتواند با رأي خود چيزي را بشكند كه براي شما محكم شده است.((امام علي (ع))
========================
پيشدستي كنيد براي علم، پيش از آنكه روييدني آن بخشكد و پيش از آنكه از استفادهي علمي از دارندگان علم منصرف و به غوطه خوردن در حوادث و فتنهها مشغول شويد.((امام علي (ع))
========================
مردم را از كار زشت نهي كنيد و خود نيز از آن دور شويد، زيرا جز اين نيست كه شما مأمور شدهايد به نهي كردن مردم، پس از آنكه خود از ارتكابِ امور زشت اجتناب كنيد.((امام علي (ع))
========================
رازهاي مخفي براي بينايان آشكار و جادّهي حقّ براي كسي كه از آن جادّه منحرف شده است واضح، و قيامت پرده از روي خود برداشته و علامت آن روز بزرگ براي كسي كه داراي فراستِ نافذ باشد، ظاهر گشته است.((امام علي (ع))
========================
براي هر مدّتي (در هر حادثه و نوع زندگي) كتابي است، و براي هر غيابي، بازگشتي. بشنويد حكمت را از شخصيّت ربّاني كه در ميان شماست و دلهايتان را براي پذيرش از او حاضر كنيد.((امام علي (ع))
========================
ماييم درختِ [پُر بار] نبوّت و محل فرود رسالت و جايگاه تردّد فرشتگان و معادن علم و منابع جوشانِ حُكم، يار و دوستدار ما، در انتظار رحمتِ خداست، و دشمن ما و كسي كه با ما كينهتوزي دارد، در انتظار غضب الهي است.((امام علي (ع))
=========================
من شما را از دنيا برحذر ميدارم، زيرا اين دنيا شيرين و سبز و خرّم و با شهوات پيچيده است.((امام علي (ع))
=========================
اين دنيا سراي ابدي است براي كسي كه آن را متّهم نسازد و برحذر از آن نباشد.((امام علي (ع))
=========================
شما را از دنيا برحذر ميدارم، زيرا اين دنيا شايستهي استقرار براي سكوت نيست و خانهاي نيست كه بتوان اميدِ عاملِ حياتِ [هميشگي] به آن بست.((امام علي (ع))
=========================
اي مردم! هر كس راه روشن را پيش گيرد، به آب برسد و هر كس راهي مخالفِ راهِ راست درنوردد، در بيابان بيسر و ته گمراه شود.((امام علي (ع))
=========================
بهترين وسيلهاي كه توسّلكنندگان به خداوند- سبحانه و تعالي- انتخاب نمودهاند، ايمان به او، و به فرستادهي او، و جهاد در راه اوست. زيرا جهاد در راه خدا، مقام اعلاي اسلام است، و كلمهي اخلاص، مبناي فطرت اصلي انسان بر آن است.((امام علي (ع))
==========================
برپا داشتن نماز است كه اصل دين است و پرداخت زكات كه همانا فريضهاي واجب است. و روزهي ماه رمضان كه سپري است از عذاب و حجّ بيتاللّه و عمره كه همانا آن دو در آنكه فقري را منتفي نموده و گناه را ميشويند.((امام علي (ع))
==========================
صلهي رحم كه بر مال ميافزايد، و اجل را به تأخير مياندازد؛ و صدقهي پنهاني كه كفّارهي گناه است؛ و صدقهي آشكار كه مرگ زشت و سخت را دفع مينمايد؛ و انجام كارهاي نيكو كه از سقوطهاي پست جلوگيري ميكند.((امام علي (ع))
==========================
قرآن را بياموزيد، زيرا آن بهترين گفتار است. در آن قرآن تدبّر و تفقّه نماييد، زيرا بهار دلهاست و از نور قرآن شفا بطلبيد كه قرآن شفاي سينههاست، و آن را نيكو تلاوت كنيد، زيرا سودبخشترين سرگذشتهاست.((امام علي (ع))
==========================
قطعي است عالِمي كه به غير علمش عمل ميكند، مانند جاهل متحيّري است كه از جهلش رها نشده و بيدار نميشود. حجّت بر عليه او، از حجّت بر عليه جاهل بزرگتر است، و حسرت و تأسف از او، جداييناپذيرتر و نزد خدا براي ملامت، شايستهتر.((امام علي (ع))




